Η νήσος των Αζορών

"Ένα πλοίον ταξιδεύον με υπέροχον καιρόν
αιφνιδίως εξοκείλει ανοιχτά ανοιχτά των Αζορών

Κι ένας νέος με μιαν νέαν, ωραιότατα παιδιά
φθάνουν κολυμβών γενναίως εις πλησίον αμμουδιάν

Ζώντες βίον πρωτογόνων και ο νέος με την κόρη
κοίταζαν και κάπου κάπου εάν έρχεται βαπόρι

Αλλά φθάσαντος χειμώνος και μη φθάνοντος βαπόρι
απεβίωσεν ο νέος και απέθανεν η κόρη

Αργότερα αργότερα
πλησίασαν δυο κότερα
ήρθε κι ένα βαπόρι ματαίως ψάχνον για να βρει
τον νεόν και την κόρη

Κατηραμένη νήσος, νήσος των Αζορών
που καταστρέφεις νέους και θάπτεις των κορών
Να πέσει τιμωρία από τον ουρανόν
να λείψεις απ’ τους χάρτας και των ωκεανών"

Μπορεί να είναι τελείως κουλό αλλά εμένα αυτό το τραγούδι είναι από τα αγαπημένα μου. Ερμηνευμένο από τον Γρηγόρη Μπιθικώτση, μελοποιημένο από τον Μίκη Θεοδωράκη και σε στίχους Μπόστ (Μέντη Μποσταντζόγλου) είναι ένα τραγούδι που μου θυμίζει τα παιδικά μου χρόνια. Ταξίδια με το Peugeot του μπαμπά κι απ΄το κασετόφωνο να ακούγεται ο Μπιθικώτσης. Καμιά φορά μας έβαζε και ποντιακά αλλά μέχρι κι αυτά μου λείπουν τώρα. Ίσως γιατί μεγαλώνοντας αρχίζουμε να εκτιμούμε αυτά που κοροϊδεύαμε σαν παιδάκια. Μου θυμίζει επίσης το σπίτι μας στην Εθνικής Αμύνης με το τεράστιο σαλόνι και το πικάπ σε περίοπτη θέση να παίζει. Τι σου είναι αυτές οι αναμνήσεις.. Καμιά φορά έρχονται σαν κύματα και σε παρασύρουν και σε ταξιδεύουν. Αλλά εκεί που σε πάνε έχεις ξαναπάει και είναι γνώριμα μέρη κι αναρωτιέσαι που τα θυμήθηκες τώρα αυτά. Λωτούς είχες φάει τόσο καιρό και τα είχες ξεχάσει?

Για το τραγούδι λοιπόν, αν θέλετε να δείτε το εξώφυλλο του δίσκου και μέχρι και τους χειρόγραφους στίχους από το Μπόστ πάτε μια βόλτα στη σελίδα που έχει φτιάξει ο Νίκος Σαραντάκος.

Μάλιστα ψάχνοντας για πληροφορίες για το τραγούδι ανακάλυψα πως ένας συν-μπλόγκερ, ο Allu Fun Marx (ή μήπως είναι συλλογικό μπλόγκ?), με πρόλαβε και έχει γράψει ολόκληρο πόστ για τη Νήσο των Αζορών εδώ και μήνες ;) Επισκεφθείτε τον εάν ενδιαφέρεστε και για ένα μουσικό άκουσμα του εν λόγω άσματος. Να μην το ξαναβάζω αφού υπάρχει ήδη. Enjoy.