Η "Δυσλειτουργία της Πραγματικότητας" και τα αμφιβληστροειδικά εμφυτεύματα ή αλλιώς η ΕΦ συναντάει την πραγματικότητα.

Διαβάζω τον τελευταίο καιρό (μήνες δηλαδή) την καταπληκτική τριλογία "Η Αυγή της Νύχτας" του Πήτερ Χάμιλτον (The Night's Dawn Trilogy). Στα ελληνικά έχει μεταφραστεί μόνο ο πρώτος τόμος, το "Reality Dysfunction" ή ελληνιστί "H Δυσλειτουργία της Πραγματικότητας" και λόγω μεγέθους έχει εκδοθεί σε 2 τόμους. Δηλαδή ο αγγλικός πρώτος τόμος είναι στα ελληνικά δύο τόμοι (το πιάσατε??). Αφού το (τους) διάβασα είπα βέβαια σιγά μη περιμένω να μεταφραστούν και οι άλλοι 2 τόμοι και τα αγόρασα από την Άγνωστη Καντάθ στα αγγλικά . Κλασικά. Το έχω πάθει με άπειρες σειρές βιβλίων αυτό. Αγοράζω το πρώτο στα ελληνικά και μετά συνειδητοποιώ ότι δεν έχουν βγεί τα επόμενα και τα αγοράζω στις αγγλικές εκδόσεις.

Η τριλογία λοιπόν είναι απλά εξαιρετική. Είναι επική επιστημονική φαντασία σε συνδυασμό με space opera στα καλύτερά της. Ο Χάμιλτον έχει δημιουργήσει ένα μελλοντικό σύμπαν όπου ο άνθρωπος έχει αποικήσει άλλους πλανήτες, έχει γνωρίσει εξωγήινα είδη με τα οποία συμβιώνει, έχει εξελιχθεί τεχνολογικά αλλά και πνευματικά, έχοντας "χωριστεί" σε δύο είδη κάτα κάποιο τρόπο. Τους Αδαμιστές και τους Εδεμιστές. Οι Αδαμιστές είναι η κλασικοί άνθρωποι όπως τους ξέρουμε ενώ οι Εδεμιστές είναι εξελιγμένοι σαν είδος έχοντας δεσμό συνάφειας ό ένας με τον άλλο (παρεπιπτόντως εξαιρετική η μετάφραση του Χριστόδουλου Λιθάρη στις ορολογίες του Χάμιλτον). Για να το πιάσετε αυτό με τη συνάφεια, οι Εδεμιστές μπορούν να επικοινωνούν τηλεπαθητικά μεταξύ τους, μένουν σε οικοσυστήματα τα οποία έχουν δικιά τους προσωπικότητα και επικοινωνούν και αυτά μαζί τους και όταν πεθαίνουν η δικιά τους προσωπικότητα "μεταφέρεται" στο οικοσύστημα κι έτσι κάνουν πάντα παρέα ο ένας στον άλλο. Οι Αδαμιστές το θεωρούν ντροπή και αίσχος αυτό οπότε μπορείτε να καταλάβετε ότι δεν πολυσυμπαθούν τους Εδεμιστές αλλά είναι πολιτισμένοι άνθρωποι και δεν το κάνουν θέμα.

H υπόθεση εν ολίγοις λοιπόν είναι ότι σε έναν μακρινό πλανήτη τον οποίο ξεκινάν να αποικήσουν οι Αδαμιστές γίνεται μια μοιραία συνάντηση μεταξύ ενός εγκληματία κι μιας εξωγήινης ενεργειακής οντότητας κι από κει και πέρα αρχίζει το νταβαντούρι.

Στα βιβλία του Χάμιλτον η ιστορία διαδραματίζεται από το έτος 2582 και μετά. Συνεπώς τα τεχνολογικά και επιστημονικά επιτεύγματα σε 500 χρόνια από τώρα είναι αρκετά προχωρημένα. Διαβάζω για νευρωνικά νανονικά, αμφιβληστροειδικά εμφυτεύματα, γενετικές βελτιώσεις και άλλα πολλά και το μυαλό μου ξεφεύγει... Κι εκεί που φαντασιώνομαι πως θα είναι η ζωή 500 χρόνια από τώρα πετυχαίνω ένα άρθρο στο New Scientist και μου ‘ρχεται ταράκουλο από τον ενθουσιασμό: “Αμφιβληστροειδικό εμφύτευμα μαθαίνει να διορθώνει την εικόνα”. Δοκιμάζονται αυτή τη στιγμή στη Γερμανία και στοχεύουν να βοηθήσουν τους εν μέρει τυφλούς ή αυτούς με προβλήματα όρασης. Αλλά είναι το πρώτο βήμα. Μέχρι τώρα 10 άτομα στη Γερμανία και 15 στην Αμερική το δοκιμάζουν. Υπάρχει και σχετικό άρθρο στη Wikipedia.

Ίσως τελικά κάποιες από τις μυθοπλασίες του Χάμιλτον να μην απέχουν πολύ από το να πραγματοποιηθούν..