Thursday, January 25, 2007
My Inventions: The autobiography of Nicola Tesla
Το ebook αυτό είχε τίτλο The Strange Life of Nikola Tesla και σαν “εκδότης” αναφερόταν κάποιος John Penner ο οποίος έγραφε πως είχε βρει το σχετικό βιβλιαράκι σε ένα παλαιοβιβλιοπωλείο χωρίς να αναφέρεται όμως μέσα ποιός είναι ο συγγραφέας του. Καθώς το βιβλιαράκι ήταν γραμμένο σε πρώτο πρόσωπο ο Penner (και οποιοσδήποτε άλλος στη θέση του προφανώς) υπέθεσε ότι ήταν γραμμένο από τον ίδιο τον Τέσλα. Μετέφερε το κείμενο σε ηλεκτρονική μορφή προσθέτοντας ένα editors note και μια εισαγωγή και το «ανέβασε» στο διαδίκτυο το 1995 με τίτλο The Strange Life of Nikola Tesla. Γράφει μάλιστα στο editors note χαρακτηριστικά ότι δεν γνωρίζει τον συγγραφέα και πως αν κάποιος τον γνωρίζει ας τον ενημερώσει κι αυτόν.
Με λίγο ψάξιμο ανακάλυψα ότι υπάρχει όντως μια “αυτοβιογραφία” του Τέσλα με τίτλο My Inventions: The autobiography of Nicola Tesla το οποίο πωλείται και στο Amazon και που ουσιαστικά είναι μια σειρά 6 άρθρων που έγραψε ο Νίκολα Τέσλα στο περιοδικό "The Electrical Experimenter" to 1919. O εκδότης είναι ένας Ben Johnston και η ημερομηνία έκδοσης το 1982 και η 18-σέλιδη εισαγωγή στο βιβλίο είναι γραμμένη από τον ίδιο τον Johnston.
Συγκρίνοντας τα δύο βιβλία βρήκα ότι είναι ίδια με κάποιες όμως αλλαγές όπως η παρακάτω:
Έκδοση του John Penner
"..In attempting to give a connected and faithful account of my activities in this story of my life, I must dwell, however reluctantly, on the impressions of my youth and the circumstances and events which have been instrumental in determining my career."
Έκδοση του Ben Johnston
"..In attempting to give a connected and faithful account of my activities in this series of articles which will be presented with the assistance of the Editors of the ELECTRICAL EXPERIMENTER and are chiefly addressed to our young men readers, I must dwell,
however reluctantly, on the impressions of my youth and the circumstances and events which have been instrumental in determining my career."
Υπάρχουν και άλλες διαφορές μεταξύ των δύο βιβλίων όπως μερικές απλές συντακτικές παραφράσεις αλλά και μερικές αρκετά περίεργες όπως αυτή:
Έκδοση του John Penner
“This was due to a number of causes. In the first place I had a brother who was gifted to an extraordinary degree; one of those rare phenomena of mentality which biological investigation has failed to explain. His premature death left my earth parents disconsolate. (I will explain my remark about my “earth parents” later.)"
Έκδοση του Ben Johnston
"This was due to a number of causes. In the first place I had a brother who was gifted to an extraordinary degree—one of those rare phenomena of mentality which biological investigation has failed to explain. His premature death left my parents disconsolate."
Τέλος πάντων, μετά από πολύ ψάξιμο κατέληξα στο Twenty First Century Books site, μια online πηγή πληροφοριών για τον Tesla το οποίο εξηγεί ότι η αυθεντική έκδοση της αυτοβιογραφίας είναι η επονομαζόμενη My Inventions (Hart Brothers, Williston, 1983) που προκύπτει από τα άρθρα του Electrical Experimenter το 1919 και πως κυκλοφορούν στο ίντερνετ αρκετά αντίγραφα τα οποία όμως προέρχονται από το The Strange Life of Nikola Tesla που ουσιαστικά είναι μια αλλαγμένη version του My Inventions. Η έκδοση του Penner είχε λάθη, παραλείψεις, μέχρι και διορθώσεις και πρόσθετα κομμάτια που δεν υπήρχανε στο αυθεντικό κείμενο. Από τα παραπάνω δεν προκύπτει ότι φταίει ο Penner για την όλη ιστορία αφού αυτός δήλωσε ότι δεν ήξερε για την επίσημη έκδοση και βρίσκοντας την αλλαγμένη εκδοχή του βιβλίου έσπευσε να την μεταφέρει σε ηλεκτρονική μορφή και να την 'ανεβάσει' στο ίντερνετ.
Και τις δύο εκδόσεις θα τις βρείτε εδώ: http://www.tfcbooks.com/special/mi_link.htm.
Εγώ ακόμη απορώ βέβαια, γιατί κάποιος να αλλάξει την αρχική εκδοχή των άρθρων/αυτοβιογραφίας και μάλιστα κατά τέτοιο περίεργο τρόπο.. Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου ;)
Wednesday, January 17, 2007
Κερδίστε ένα ταξίδι στο διάστημα!
Για να γιορτάσουν την κυκλοφορία των Vista, η Microsoft μαζί με την AMD ξεκινήσανε το “Vanishing Point”, το μεγαλύτερο online & offline παιχνίδι παζλ στον κόσμο.
Το πρώτο βραβείο είναι ένα ταξίδι στο διάστημα που προσφέρεται από την εταιρία Rocketplane Limited Inc. και οι παίκτες ανταγωνίζονται για δώρα αξίας περίπου μισού εκατομμυρίου δολαρίων. Το παιχνίδι ξεκίνησε στις 8 Ιανουαρίου 2007 και τελειώνει στις 30 Ιανουαρίου 2007.
Παραθέτω από σχετικό άρθρο του PC Magazine.“Το διαστημικό ταξίδι, αξίας 250.000 δολαρίων, θα πραγματοποιηθεί το 2008, με διάρκεια λιγότερη από μια ολόκληρη περιστροφή της Γης. Το Rocketplane XP Vehicle της εταιρείας Rocketplane Limited Inc. είναι ένα τετραθέσιο όχημα σε μέγεθος μαχητικού αεροπλάνου με δελτοειδή πτερύγια και ουρά σε σχήμα V, και μπορεί να αναπτύξει ταχύτητες μέχρι και 3.840 χιλιομέτρων την ώρα, πετώντας σε απόσταση 100 χιλιομέτρων από τη Γη. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να επιτυγχάνονται συνθήκες έλλειψης βαρύτητας για περίπου 3-4 λεπτά.”Το παιχνίδι περιλαμβάνει γρίφους για τους οποίους δίνονται πολλές φορές ενδείξεις και στοιχεία τα οποία μπορεί να βρεθούν και online αλλά και offline δηλαδή σε διάφορες τοποθεσίες ανά τον κόσμο (όπου δεν είναι φυσικά υποχρεωτική η παρουσία του παίκτη διότι μπορεί να τα παρακολουθήσει βιντεοσκοπημένα από το site του παιχνιδιού). Η δράση του παιχνιδιού καθορίζεται από την αινιγματική “Puzzle Master”, την Loki.
Συγκεκριμένα, πρέπει να είστε πολίτες των εξής χωρών για να πάρετε μέρος:
Αυστραλία, Καναδάς (εκτός από την επαρχία του Κεμπέκ), Γερμανία, Σιγκαπούρη, Μεγάλη Βρετανία, Νέα Ζηλανδία, Ιρλανδία, Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία και φυσικά Αμερική.
Ξέρω.. σας έφτιαξα τη μέρα..Tuesday, January 09, 2007
Η Μαρί Θάρπ και ο παγκόσμιος χάρτης ωκεάνιου βυθού
H Μαρί Θάρπ (Marie Tharp), Βρετανίδα γεωλόγος και μαθηματικός, ήταν αυτή που σχεδίασε τους χάρτες του ωκεάνιου βυθού οι οποίοι επιβεβαίωσαν τη θεωρία των τεκτονικών πλακών. Ήταν συν-δημιουργός του πρώτου παγκόσμιου χάρτη του ωκεάνιου βυθού και έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στην ανακάλυψη της κεντρικής κοιλάδας τεκτονικής τάφρου που διασχίζει τη Μέσο-Ατλαντική Ράχη (μεσοωκεάνια ράχη του Ατλαντικού).
Η Μαρί Θάρπ, γεννημένη το 1920, ήταν κόρη ενός τοπογράφου που έφτιαχνε χάρτες ταξινόμησης εδάφους για το Υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ. Η Θάρπ αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο του Οχάιο το 1943 με πτυχίο στα αγγλικά και τη μουσική και έπειτα πήρε μεταπτυχιακό στη γεωλογία στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν καθώς και πτυχίο στα μαθηματικά από το Πανεπιστήμιο της Τούλσα (το τελευταίο καθώς δούλευε σαν γεωλόγος σε πετρελαϊκή εταιρία στην Τούλσα της Οκλαχόμα).
Παρόλα αυτά η Θάρπ ήταν άνθρωπος της έρευνας και το 1948 βρήκε μια θέση στο Lamont Geological Observatory (τώρα Lamont-Doherty Earth Observatory ) του Πανεπιστημίου της Κολούμπια στη Νέα Υόρκη σαν βοηθός του Μωρίς Έγουινγκ (Maurice Ewing). Δούλευε μαζί με τον θαλάσσιο γεωλόγο Μπρούς Χίζεν ο οποίος την προμήθευε με δεδομένα που συνέλλεγε από τις αποστολές του με το πλοίο του παρατηρητηρίου το Βέμα (Vema). Τα πρώτα 18 χρόνια της συνεργασίας τους, μέχρι δηλαδή το 1965, η Θάρπ δεν μπορούσε να ακολουθήσει τον Χίζεν στις αποστολές καθώς δεν επιτρεπόντουσαν γυναίκες στα πλοία, oπότε έπαιρνε τα δεδομένα των βυθομετρήσεων που της προμήθευε ο Χίζεν και σχεδίαζε τους χάρτες οι οποίοι θα αποτελούσαν την πρώτη συστηματική προσπάθεια χαρτογράφησης του ωκεάνιου βυθού.
Κάθε τμήμα που χαρτογραφούσε η Θάρπ κάλυπτε 1 μοίρα γεωγραφικού μήκους με 1 μοίρα γεωγραφικού πλάτους. Όταν άρχισε να ενώνει τα τμήματα του χαρτογραφημένου βυθού παρατήρησε μια τεράστια σε μήκος ρωγμή, σαν κοιλάδα, κατά μήκος του κέντρου της μεσο-ωκεάνιας ράχης του Ατλαντικού. Η Θάρπ πίστεψε ότι επρόκειτο για κοιλάδα τεκτονικής τάφρου (Μεγάλο Ρήγμα) όμως ο Χίζεν δεν έδωσε σημασία στην ιδέα της θεωρώντας ότι όλα αυτά ήτανε "κοριτσίστικες κουβέντες". Της πήρε κοντά ένα χρόνο να τον πείσει για τα λεγόμενα της.
Το απίθανο όμως σύντομα αποδείχθηκε πιθανό. Τα δεδομένα σύντομα επιβεβαίωσαν το ένστικτό της Θάρπ. Η ανακάλυψη αυτή ήταν ένα πολύ σημαντικό γεωφυσικό χαρακτηριστικό: αυτή η κοιλάδα τεκτονικής τάφρου σηματοδοτούσε μια δυναμική φλέβα στον εξωτερικό φλοιό της γης, το σημείο απ’ όπου καινούργια κομμάτια ωκεάνιου φλοιού (δηλαδή λιωμένο υλικό) αναδύονται από το μανδύα της Γης στην επιφάνεια, ψύχονται και έπειτα σπρώχνονται εκατέρωθεν της μεσο-ωκεάνιας ράχης καθώς νέα πάλι κομμάτια βγαίνουν από κάτω..
Το όνομα της Θάρπ δυστυχώς δεν συμπεριλαμβανόταν στις μελέτες που δημοσίευαν ο Έγουινγκ και ο Χίζεν παρόλο που η ίδια έχει δηλώσει πως ήταν ευχαριστημένη και μόνο που ήταν μέρος της ομάδας και θεωρούσε τον εαυτό της τυχερό που συμμετείχε σε τέτοιες ανακαλύψεις.
Η θεωρία της μετατόπισης των ηπείρων δεν ήταν καθόλου δημοφιλής εκείνη την εποχή και ο Μωρίς Έγουινγκ, ο λαμπρός αλλά δεσποτικός διευθυντής του Lamont-Doherty Earth Observatory στην Columbia, παρέμενε ακατάπειστος στις συνεχώς αυξανόμενες αποδείξεις του διδύμου Χίζεν-Θάρπ. Άρχισε μάλιστα να συγκρούεται με τον Χίζεν, κάνοντας ότι μπορούσε για να εμποδίσει το πρόγραμμα χαρτογράφησης. Ο Έγουινγκ προσπαθούσε ουσιαστικά να καταστρέψει την καριέρα του Χίζεν, σύμφωνα με την Θάρπ.
Στα μέσα της δεκαετίας του ’60 καθώς αυτή η ακαδημαϊκή βεντέτα είχε αρχίσει να θέτει σε κίνδυνο το πρόγραμμα χαρτογράφησης των ωκεανών στο Lamont, η Θάρπ μετέφερε όλη την επιχείρηση στο σπίτι της στη Νέα Υόρκη (South Nyack, N.Y) και λόγω έλλειψης χώρου στο Lamont αλλά και λόγω των προβλημάτων που συνεχιζόντουσαν. Όπως σημειώνει αργότερα η Θάρπ, ο Έγουινγκ απέτυχε να απολύσει τον Χίζεν αλλά κατάφερε να απολύσει την ίδια. Παρά λοιπόν τα προβλήματα το πρόγραμμα χαρτογράφησης των ωκεανών συνεχίστηκε στο σπίτι της Θάρπ με υποστήριξη από το Αμερικανικό Ναυτικό και το National Geographic Society.
Ο Χίζεν και η Θάρπ εξέδωσαν τον πρώτο φυσιογραφικό χάρτη του Βορείου Ατλαντικού το 1957. Στη δεκαετία του ’70 ο Χίζεν και η Θάρπ συνεργάστηκαν με έναν ζωγράφο αλπικών τοπίων από την Αυστρία, τον Χένριχ Μπέραν (Heinrich Berann) για να δημιουργήσει ένα χάρτη που θεωρείται μέχρι και σήμερα σαν ένας από τους ωραιότερους χάρτες στην ιστορία της χαρτογραφίας, ο επονομαζόμενος “World Ocean Floor” (Για zoom in στο χάρτη: http://www.platetectonics.com/oceanfloors/index.asp). Ο παγκόσμιος χάρτης του ωκεάνιου βυθού εκδόθηκε το 1977 (λίγο αργότερα την ίδια χρονιά πέθανε ο Χίζεν από καρδιακή προσβολή πάνω σε ένα ερευνητικό πλοίο κοντά στις ακτές της Ισλανδίας). Ο χάρτης έμοιαζε λες και κάποιος είχε στραγγίξει όλο το νερό από τους ωκεανούς αποκαλύπτοντας έτσι κρυμμένα χαρακτηριστικά της επιφάνειας της γης.
The “World Ocean Floor” map
Μετά το θάνατο του Χίζεν η Θάρπ, χήρα καθ’ όλα εκτός από το όνομα, συνέχισε να μένει στο σπίτι στο South Nyack μέχρι το θάνατό της τον Αύγουστο του 2006, σε ηλικία 86 ετών.
Το 1998 η Θάρπ τιμήθηκε κατά την 100η επέτειο του Library of Congress' Geography and Map Division και το 1999 αναγνωρίστηκε από το Woods Hole Oceanographic Institution.
Διάφορες φωτογραφίες εδώ.
Πηγές
http://www.columbia.edu/cu/news/01/07/marieTharp.html
New York Times article
http://www.earthinstitute.columbia.edu/news/2006/story08-24-06.php
http://en.wikipedia.org/wiki/Marie_Tharp
http://www.loc.gov/loc/lcib/0211/tharp.html
http://barista.media2.org/?p=2884