Cuba libre όλε

Με αφορμή το post της φίλης μου της βουλίτσας για ένα πρόσφατο γλέντι μέχρι πρωϊας που είχαμε πριν μερικές μέρες είπα να κάνω ένα αφιέρωμα στον ηθικό αυτουργό της κραιπάλης μας, το cuba libre που καταναλώσαμε διασκεδάζοντας και φιλοσοφώντας με πολλούς καλούς φίλους και συν-πότες.

Μαζεύεσαι λοιπόν μεσημέρι Σαββάτου για καφέ στο στέκι με τα φιλαράκια σου και πιάνεις την πάρλα και από κει που είστε κανα 2-3 άτομα αρχίζει και μεγαλώνει η παρέα και σαχλαμπουχλιάζεις, τελειώνει ο καφές και αν και είσαι κομμάτια γιατί σηκώθηκες πολύ νωρίς το πρωϊ παρ' όλο που την προηγούμενη μέρα δούλευες σε δύο δουλειές και πονάνε τα ποδάρια σου και τα κόκκαλά σου γενικώς, λες "δε βαριέσαι" και αντί να πας σπίτι να την πέσεις παραγγέλνεις και μια μπύρα, είναι κι ο καιρός καλός και δεν πειράζει θα ξεκουραστείς μετά.. Πίνεις τη μπύρα και λές άντε να την κάνω κι οι άλλοι φωνάζουν τι χαζά είναι αυτά κάτσε εδώ καλά περνάμε, σου παραγγέλνουν κι άλλη για να μη φύγεις κι εσύ σκέφτεσαι να γκρινιάξεις, σκέφτεσαι λίγο την κούρασή σου και το τι πρέπει να κάνεις, αλλά μετά τρως φλασιά και λές σάμπως τι? να πάω να κοιμηθώ, να σηκωθώ να κάνω μπάνιο και να ξαναβγώ το βράδυ? Αφού περνάω καλά τώρα, αυτή τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή με όλα αυτά και αυτούς που τη συνθέτουν. Γιατί να το χαλάσω? Γιατί να μην το ξεφτιλίσω στο φινάλε? Και λες χαλάλι, δεν πάω πουθενά, και όλοι επικροτούν και έτσι για να το γιορτάσετε λέτε δεν παραγγέλνουμε μπουκάλι?? Και έρχεται η Havana και την πίνει η χαϊβάνα (σε μουά) και περνάς καλά, πολύ καλά και έτσι πρέπει να είναι η ζωή. Γεμάτη από όμορφες στιγμές με φίλους και τρελλά κοκτέλια. ;) (Ελπίζω να επικοινωνήσουν μαζί μου από τη χαβάνα κλούμπ και να προσφερθούν να με ανταμείψουν για τη διαφήμιση, κατά προτίμηση με ρευστό αντί με χαβάνα γιατί πρέπει να φάμε κιόλας κι έχουμε και λογαριασμούς να πληρώσουμε).

Για να φτιάξετε λοιπόν ένα cuba libre θα χρειαστείτε :
- άσπρο ρούμι Havana Club (εμένα αυτό μ' αρέσει αλλά άμα θέτε βάλτε ότι σας βρίσκετε σε άσπρο ρούμι)
- κόκα κόλα
- λάιμ (ή στη χειρότερη λεμόνι)
- πάγο

Παίρνετε ένα μεγάλο ποτήρι του ποτού και με το μισό λάιμ τρίβετε τα χείλη του ποτηριού. Βάζετε πάγο κι από πάνω ένα μέρος ρούμι και 3 μέρη κόκα κόλα. Στίβετε μετά το υπόλοιπο λάιμ μέσα στο ποτήρι και ρίχνετε και κανά 2 κομμένες φέτες μέσα.

Μετά πίνετε. Πολύ. ;)

enjoy

Η "Δυσλειτουργία της Πραγματικότητας" και τα αμφιβληστροειδικά εμφυτεύματα ή αλλιώς η ΕΦ συναντάει την πραγματικότητα.

Διαβάζω τον τελευταίο καιρό (μήνες δηλαδή) την καταπληκτική τριλογία "Η Αυγή της Νύχτας" του Πήτερ Χάμιλτον (The Night's Dawn Trilogy). Στα ελληνικά έχει μεταφραστεί μόνο ο πρώτος τόμος, το "Reality Dysfunction" ή ελληνιστί "H Δυσλειτουργία της Πραγματικότητας" και λόγω μεγέθους έχει εκδοθεί σε 2 τόμους. Δηλαδή ο αγγλικός πρώτος τόμος είναι στα ελληνικά δύο τόμοι (το πιάσατε??). Αφού το (τους) διάβασα είπα βέβαια σιγά μη περιμένω να μεταφραστούν και οι άλλοι 2 τόμοι και τα αγόρασα από την Άγνωστη Καντάθ στα αγγλικά . Κλασικά. Το έχω πάθει με άπειρες σειρές βιβλίων αυτό. Αγοράζω το πρώτο στα ελληνικά και μετά συνειδητοποιώ ότι δεν έχουν βγεί τα επόμενα και τα αγοράζω στις αγγλικές εκδόσεις.

Η τριλογία λοιπόν είναι απλά εξαιρετική. Είναι επική επιστημονική φαντασία σε συνδυασμό με space opera στα καλύτερά της. Ο Χάμιλτον έχει δημιουργήσει ένα μελλοντικό σύμπαν όπου ο άνθρωπος έχει αποικήσει άλλους πλανήτες, έχει γνωρίσει εξωγήινα είδη με τα οποία συμβιώνει, έχει εξελιχθεί τεχνολογικά αλλά και πνευματικά, έχοντας "χωριστεί" σε δύο είδη κάτα κάποιο τρόπο. Τους Αδαμιστές και τους Εδεμιστές. Οι Αδαμιστές είναι η κλασικοί άνθρωποι όπως τους ξέρουμε ενώ οι Εδεμιστές είναι εξελιγμένοι σαν είδος έχοντας δεσμό συνάφειας ό ένας με τον άλλο (παρεπιπτόντως εξαιρετική η μετάφραση του Χριστόδουλου Λιθάρη στις ορολογίες του Χάμιλτον). Για να το πιάσετε αυτό με τη συνάφεια, οι Εδεμιστές μπορούν να επικοινωνούν τηλεπαθητικά μεταξύ τους, μένουν σε οικοσυστήματα τα οποία έχουν δικιά τους προσωπικότητα και επικοινωνούν και αυτά μαζί τους και όταν πεθαίνουν η δικιά τους προσωπικότητα "μεταφέρεται" στο οικοσύστημα κι έτσι κάνουν πάντα παρέα ο ένας στον άλλο. Οι Αδαμιστές το θεωρούν ντροπή και αίσχος αυτό οπότε μπορείτε να καταλάβετε ότι δεν πολυσυμπαθούν τους Εδεμιστές αλλά είναι πολιτισμένοι άνθρωποι και δεν το κάνουν θέμα.

H υπόθεση εν ολίγοις λοιπόν είναι ότι σε έναν μακρινό πλανήτη τον οποίο ξεκινάν να αποικήσουν οι Αδαμιστές γίνεται μια μοιραία συνάντηση μεταξύ ενός εγκληματία κι μιας εξωγήινης ενεργειακής οντότητας κι από κει και πέρα αρχίζει το νταβαντούρι.

Στα βιβλία του Χάμιλτον η ιστορία διαδραματίζεται από το έτος 2582 και μετά. Συνεπώς τα τεχνολογικά και επιστημονικά επιτεύγματα σε 500 χρόνια από τώρα είναι αρκετά προχωρημένα. Διαβάζω για νευρωνικά νανονικά, αμφιβληστροειδικά εμφυτεύματα, γενετικές βελτιώσεις και άλλα πολλά και το μυαλό μου ξεφεύγει... Κι εκεί που φαντασιώνομαι πως θα είναι η ζωή 500 χρόνια από τώρα πετυχαίνω ένα άρθρο στο New Scientist και μου ‘ρχεται ταράκουλο από τον ενθουσιασμό: “Αμφιβληστροειδικό εμφύτευμα μαθαίνει να διορθώνει την εικόνα”. Δοκιμάζονται αυτή τη στιγμή στη Γερμανία και στοχεύουν να βοηθήσουν τους εν μέρει τυφλούς ή αυτούς με προβλήματα όρασης. Αλλά είναι το πρώτο βήμα. Μέχρι τώρα 10 άτομα στη Γερμανία και 15 στην Αμερική το δοκιμάζουν. Υπάρχει και σχετικό άρθρο στη Wikipedia.

Ίσως τελικά κάποιες από τις μυθοπλασίες του Χάμιλτον να μην απέχουν πολύ από το να πραγματοποιηθούν..

Άτιμη πλαστική σακούλα

Το σκέφτομαι κάθε φορά που πηγαίνω στο σούπερ μάρκετ, ή στο φούρνο ή σε οποιοδήποτε εμπορικό κατάστημα και ψωνίσω. Αλλά ειδικά το σκέφτομαι στο σούπερ μάρκετ: να σταματήσω να χρησιμοποιώ πλαστικές σακούλες για τα καθημερινά μου ψώνια. Έχω ούτως ή άλλως ειδική πάνινη σακουλίτσα που έχει διανείμει ο δήμος που μένω (για την ανακύκλωση αλλά μια χαρά είναι και για ψώνια) και μπορώ κάλλιστα να την παίρνω μαζί μου όταν πάω να ψωνίσω. Πολύ ωραία. Και που θα πετάω τα σκουπίδια μου αν σταματήσω να παίρνω τις πλαστικές σακουλίτσες του σούπερ μάρκετ? Στις πλαστικές σακούλες απορριμμάτων που θα αγοράζω από το σούπερ μάρκετ προφανώς. Πάντως, ή έτσι ή αλλιώς τα σκουπιδάκια μου (αυτά τουλάχιστον που δεν ανακυκλώνω) θα καταλήξουν σε πλαστική σακουλίτσα όπου θα είναι ακόμη πιο δύσκολο να αποσυντεθούν. Υπολογίζεται πως ένα μαρούλι ή ένα μπιφτέκι που έχει ταφεί μέσα σε πλαστικά χρειάζεται 30 έως 70 χρόνια για να αποσυντεθεί. Δεν έχω και κάδο κομποστοποίησης να τα ρίχνω εκεί..

Λοιπόν, οι πλαστικές σακούλες δεν αυτοδιασπώνται και δεν απορροφούνται από τη φύση και όταν καίγονται παράγουν καρκινογόνες διοξίνες. Είναι μάλιστα και φορείς μεταφοράς ξένων οργανισμών σε τοπικά υποσυστήματα γιατί όταν καταλήγουν στις θάλασσες ταξιδεύουν μια χαρά σε μεγάλες αποστάσεις.

Επίσης, μη νομίζετε ότι οι πλαστικές σακουλίτσες είναι τζάμπα. Η πρώτη ύλη για την παρασκευή πλαστικής σακούλας και γενικά πλαστικών είναι το πετρέλαιο που σημαίνει ότι η τιμή της συνδέεται με τις αυξομειώσεις της τιμής του πετρελαίου. Κάθε χρόνο στην Ελλάδα καταναλώνουμε περίπου 60.000 τόνους πλαστικό μιας χρήσης, το κόστος του οποίου ανέρχεται σε 300 εκατ. ευρώ.

Το Σαν Φρανσίσκο έγινε πρόσφατα η πρώτη πόλη της αμερικής που τις απαγόρευσε από τα μεγάλα σούπερ μάρκετ για να προωθήσει την ανακύκλωση. Μόνο το Σαν Φρανσίσκο χρησιμοποιεί 181 εκατομμύρια πλαστικές σακούλες το χρόνο. Στη Ζανζιβάρη της Τανζανίας οι πλαστικές σακούλες απαγορεύονται - διά διόλου ευκαταφρόνητου προστίμου - από το Νοέμβριο του 2006. Στην Ιρλανδία, οι πλαστικές σακούλες φορολογούνται από το 2002 με συνέπεια η χρήση τους να μειωθεί κατά 90%. Σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες μάλιστα έχει επανέλθει στη «μόδα» το κλασικό διχτάκι για τα ψώνια.

Διαβάστε αναλυτικά κι άλλα εδώ, στο πολύ καλό άρθρο του e-telescope που μιλάει για φωτο-βιοαποικοδομήσιμα πλαστικά. Για τις φωτο-βιοδιασπώμενες σακούλες δείτε κι εδώ.

Τα παραπάνω είναι σταχυολογήματα από τον ελληνικό και ξένο ηλεκτρονικό τύπο. Γενικώς διάβασα πολλά άρθρα, σκέψεις, συμβουλές κλπ σχετικά με την ανακύκλωση και τις πλαστικές σακουλίτσες που έχω φάει κόλλημα να καταργήσω. Απάντηση όμως δεν βρήκα πουθενά σχετικά με το τι θα κάνω με τα σκουπίδια άπαξ και αφορίσω τις πλαστικές σακούλες….